نمایش رو 25 اردیبهشت ماه تماشا کردم و بسیار خوشحالم که در این روزهای سخت و شرایط اقتصادی بودجه ای که برای دیدن تئاتر در ماه کنار گذاشته بودم رو برای یک انتخاب درست خرج کردم.
گروه شما به ما آدم هایی که فقط تئاتر حالشون رو خوب می کنه جانی دوباره بخشید و شخصا از دیدن نتیجه تلاشهایی که تمام تیم برای روی صحنه اومدن کار و اجرای به این خوبی انجام داده بودند، لذت بردم.
در ابتدای نمایش با دیدن گریم ها، لباس و شخصیت پردازی ها ذوق زده شدم و در میانه نمایش متوجه شدم قوت نورپردازی، نمایشی که جلوی چشمانم هست رو دو چندان دیدنی کرده. بنظرم انتخاب بازیگرها کاملا بر اساس توانایی هاشون و به جا بوده. نمایش در هر پرده خلاقیت های خودش رو داشت و کرئوگرافی کار به شدت عالی بود و دلم رو گرم کرد که در تئاتر ایران هنوز کسانی هستند که جسارت روی صحنه بردن کارهای درست و تر و تمیز که مخاطب رو غرق در لذت کنه دارند. نکته قابل توجه در حرکات فرم و آوازهای دسته جمعی بازیگر ها هماهنگی درستشون برعکس اغلب کارهای آب دوغ خیاری این روزهای تئاتر بود. من حتی توی اجراهای بزرگ و پرهزینه دیدم که موقع خواندن آوازها صدای بازیگرها با موسیقی ترکیب می شه و به وضوح شنیده نمی شه. با اینکه توی این نمایش هم شاید به علت خستگی بازیگر ها در آواز برخیز کمی از حداعلای خودشون پایین اومدن اما به علت توانایی تک تک بازیگر ها و قطعا تمرین زیاد و درستشون و هنر کارگردان گویی همه چیز در بی نقص ترین حالتی که شرایط بهشون اجازه می داده انجام شده.
خودم شخصا با چندتا چیز خیلی حال کردم: یکی حرکات اسلوموشن که در اجرا گنجانده شده بود، دومی حرکت پای گربه از بدو ورود نظرم رو جلب کرد که شاید ... دیدن ادامه ›› اون مدلی راه رفتن جزو فاکتورهای کوچک اون شخصیت بود اما توجه به اینگونه ظرافت ها از طرف گروه نمایش (همانطور که خودشون هم می دونن این چیزها از طرف مخاطب دیده می شه)، کار رو چندین برابر قوت داده بود. حتی راه رفتن پینوکیو هم تحسین برانگیز بود. بازیگر جوجه اردک بخاطر صدایی که داشت و حتی میمیک های خوبش کاملا مناسب اون نقش بود و مارو با خودش همراه کرد. خانواده دلقک ها همشون قوی بودن و حضورشون تو تک تک پرده ها جذاب بود. بچه دلقک و شیر و مربیش هم حرکات بدن خوبی داشتند. تسلط بازیگر ها روی بیان عالی بود و من دیالوگ هارو هم خیلی دوس داشتم. چندجا کاملا منو تحت تاثیر قرار داد و در ذهنم موند. البته از توانمندی نقش روباه مکار هم نمی شه گذشت. در کل کاری بود که از محتوا و فرم مقادیر مناسب و بجایی رودر ظرف اجرا گنجانده بود و با اینکه شاید نظر برخی افراد نسبتا ظاهرنگر این باشه که فرم به حد غیرقابل قبولی بر محتوا غلبه داشت اما بنظر من اگر برای انتقال چنین محتوایی در 85 دقیقه بخوایم میزان کمتری از فرم استفاده کنیم کار شگفت انگیز نخواهد شد و برای این عزیزان دیدن کارهای درام و غیرموزیکال رو پیشنهاد می کنم.
در آخر خسته نباشید و آرزوی موفقیت های بیشتر رو برای کل عوامل کار دارم.