سلام و درود بر گروه اجرایی
در این مجال قصد ندارم به نقد و تحلیل نگاه "اکبر رادی" فقید در نحوه ارائه جامعه ایرانی در تکاپوی هویت جویی نو و تجدید ساختار طبقات آن بپردازم. چرا که بعنوان نمونه؛ نوع بازنمایی گروه هایی چون؛ نخبگان و روشن فکران، اربابان و رعیت، فرزندان و پدران، دانشجویان، مذهبی ها، بازاری ها و فرنگ رفته ها و... و برخورد با مفاهیمی چون؛ عدالت اجتماعی و الهی، مذهب، تقدیر، انقلاب، آزادی، سیاست و یأس و امید در آثار ایشان جای بحث و گفتگوی جدی دارد.

اما در مورد نحوه اجرای این درام پرداخته، نشانه شناسانه و تراژیک؛ آنچه توجه مرا جلب کرد؛ انتخاب درست بازیگران و اجرای به اندازه و تاثیرگذار ایشان بود. بازیگردانی، طراحی میزانسن ها، نورپردازی و طراحی صحنه آنقدر درست بود که به چشم می آمد و نمی آمد. گویی از پنجره شاهد حوادث جاری درون یک خانه و خانواده ایم. خدا قوت به استاد شهرستانی بزرگ، گروه بازیگران و عزیزان پشت صحنه. همچنان بدرخشید..