بنده هم تحت تاثیر دیدن نمایش مکبث زار جناب ابراهیم پشت کوهی در اردیبهشت ماه علاقمند به تماشای این اجرا شدم اما متأسفانه به جزء موسیقی خوب آن و دیدن یک شبه مراسم زار از نزدیک، با اثر در خور توجهی مواجه نشدم☺️
ظاهرا اثر شایسته و موفق مکبث زار انتظار و سطح توقع را از این اجرا دو چندان کرده بود.

ای کاش کارگردان از عناصر دکوراتیو مربوط به مناطق جنوب که بسیار هم جالب توجه و خاص هستند در طراحی صحنه و طراحی لباس ها بهره می گرفتند و حتی با نور پردازی های ویژه، اثر را تاثیرگذار تر می نمودند و به این ترتیب هم معایب شخصیت پردازی ها و قصه را کمرنگ تر می کردند و هم تماشاگر را با کمک هنر تئاتر با فرهنگ بومی جنوب آشناتر می نمودند.( قصد مقایسه ندارم اما ابراهیم پشت کوهی خود با ارجح قرار دادن اکسسوار صحنه و بهره گیری از نمادهای بومی جنوب ایران و حتی بین المللی در طراحی لباس و صحنه و نورپردازی و... از عناصر تئاتر کابوکی ژاپن و کاتاکالی هند و ... تلاش خوبی برای جبران نقص قصه و شخصیت پردازی اش ... دیدن ادامه ›› نموده بود)

در این اثر هم می شد با شیوه ایی بدیع و نو به خاص شدن اجرا کمک کرد مثلا برای هر شخصیت یک رنگ که نماد ویژگی های همان شخصیت است در تمام طول اجرا بکار گرفت. بازی با نورها خود به دراماتیزه شدن اثر کمک شایانی می کرد و به خوبی حضور بادهای مختلف( باد جن ،باد زار ،باد دیو ،باد شیخ شنگر ،باد سرخ و باد نوبان و ...) را با رنگ مختص خود که نمودی از نوع خاصی از روان رنجوری شخصیت های نمایش بود نشان می داد.
حتی می شد در نمای پایانی، کارگردان در حالیکه پارچه سفید مراسم زار را در بر دارد به ارائه گفتگوی نهایی با تماشاچیان می پرداخت.
و همه کاراکترها با همان شمایل زار وشه( پوشیده شدن در پارچه های سفید) مراسم اختتامیه را برگزار می کردند.
به این شکل حلول باد زار یا باد خاص مورد نظر در کاراکتر کارگردان و سایر شخصیت ها متناسب با متن نمایش با آن شولاهای سفید خود تولید سوال های بسیاری را در ذهن تماشاگر رقم می زد که گویا همه ما به شکلی ناآگاهانه درگیر بادهایی از نوع حرص و طمع و خودخواهی و جاه طلبی و حسادت و...در درون هستیم.

حتی استفاده از ماسک و برقع هم بد نبود!!!

کیفیت پایین نماهای و صدای ویدئو هم که کاملا محسوس بود و نیازی به بازگویی نیست.

حال به تاسی از سخن حافظ عزیز "عیبِ مِی جمله چو گفتی، هنرش نیز بگو"

۱- در بین بازیگران ،بازی شخصیت عساکره بازی قابل قبولی بود بخصوص در نمای پایانی بسیار عالی بودند.( شاید عقبه جنوبی ایشان در باور پذیری نقش کمک کرده بود)

۲-موسیقی جنوبی اثر ،برازنده و خوب بود بخصوص در خلق شبه مراسم زار پایانی
جا دارد از نوازنده خانم جوان گروه که بسیار با حس و حال به اجرا دمام می پرداختند تشکر ویژه ایی داشته باشم. دیدن نوازندگی پرشور و پر احساس ایشان برای من جالب بود.

و طبق گفته دوست محترمی که نظر خود را نگاشته اند اگر این ۱۰ دقیقه پایانی نبود
حتما غرولند من بیشتر بود😒

برای درک و آشنایی بیشتر با مراسم زار ،تماشای فیلم مستند "باد جن" اثر ناصر تقوایی و مطالعه کتاب تحقیقی و ارزشمند "اهل هوا" نوشته نویسنده فقید کشورمان غلامحسین ساعدی را پیشنهاد می کنم.
در سریال ایرانی خوب و باکیفیت《آنها 》که سریالی اپیزودیک است و فراتر از سطح سریال سازی ایرانی اپیزودی وجود دارد با همین سوژه باد زار که دیدن آن هم خالی از لطف نیست.