چه راحت و خوب نوشتید. اگه اجازه بِدید نظرتون رو بدون ذکر نامتون در اجرا بخونیم 🙏🙏☀️

شاید ما هم توی اون سن همینطور افسرده یا اخساساتی بنظر نی اومدیم بزرگترهامون بهتر میتونن نظر بدن، اما درسته این نکته که حرف های نوجوان نشان از غم های زیاد و رنج دیده نشدن بود و معلوم بود احتیاج دارن به فضاهایی شبیه این برای حرف زدن و شنیده شدن ، میتوند تبدیل به یک ژانر خانوادگی برای خانواده هایی که نوجوان دارن بشه ، بنظرم بیشتر ارتباط صادقانه را نوجوان ها برقرار میکردن و احساس امنیت و اعتماد خوبی بهشون داده بود برای شنیده شدن.