هوالجمیل
یادداشت یک معلم برای نمایش اسکرین شات
معرکه ی دوست داشتنی های مخاطب در عینیت دادن به ایکاروس ایرونی

ویالون ایرانی می نوازد، شوخی های از کف بدنی و بیانی خیابان در هم تنیده می شود، قصه آمد و شد پی در پی در تلخی و شیرینی دارد، خنده و گریه وام گرفته شده از ملودرام ممزوج می شوند و اما، پرواز به سوی حقیقت که بهتر است رخ ندهد. اهتمام بر بدل و تبدیل انسان ها از HD به FHD یا 4K و بالابردن مگاپیکسل آدم ها ، ناگهان منجر و منتج به تراژدی می شود. تراژدی مدرن که در آن خیر و شر مطلق نیست، که خاکستری ند همگان و در زمان و ناگهان راز ها عیان و شادی و غمگنانگی بیش و کم می شود.
جرم این نمایش اما، استفاده از رپر دلخواستنی مخاطب و آوازه خوان بانو وایرال شده در فضای مجازی ست. کاش و بی شمار ای کاش، بازی رپر و بک ووکال خوانی بانو نخست قضاوت می شد و پس و سپس به سراغ بیرون هنرشان بروند. روان بودن بازی رپر بازیگر ـ امیرحسین ترکمان ـ میان این باتجربه جوانان تئاتری بازیگر، ... دیدن ادامه ›› ریالیستیک اثر را چنان و همچنان افزون کرده ست که چاره یی جز تایید نمی گذارد. و بک ووکال خوانی بانوی آوازه خوان، شنیده نمی شود و اما هست. که این خود راز و رمز عجیب و رشک برانگیز موفقیت و البته شناخت حدود عرضه هنر مبتنی بر عرصه ست.
اثر بی شکل نه بی نقص، که البته دچار یک خصیصه ی واحد با دیگر نمایش های کارگردان است، ارتباط عمیق با مخاطب مبتنی بر فاهمه تکثر گرایی از طریق معرکه ی دوست داشتنی های مخاطب در عینیت دادن به ایکاروس ایرونی؛ نمایش ابتدا entertainment را مهدوف ست و البته که این ویژگی ست و نه ایراد. این خصیصه ست و نه تقلیل سلیقه و تنزل اثر . هنر می کوشد با ارایه ی ایده های سوبژکتیو و اَشکال ابژکتیو متعدد، متنوع و متفاوت ، جامعه آماری مخاطب را بالا ببرد و البته در این راه بر درامی استوار، استوار است.
از ویژگی های اثر ، یکسانی در ارایه داده درونمایگی و برونمایگی ست، نه کارویژه های شماتیک و نه موارد تماتیک از دیگر عقب یا جلو نبوده و یکسان و همسان پیش می روند. این وحدیت رویه بی شک منجر به افزایش رضایت مندی مخاطب شده و فرآیندی حرفه یی به برآیندی حرفه تر بدل می شود. خود نمایش تامین هزینه های اثر بعدی را در پی دارد و می کوشد با تمام توان ش از سطحی نگری دوری گزیند.
اثر اصرار و اهتمام بر جذب و جلب مخاطب ایرانی را دارد و در این بین و در بطن متن مستتر می کند ایده های جامعه شناسانه و روان شناسانه ی خود را. هندسه میزانسن ها تفاخر بصری ندارد تا تمامیت و هماهنگی و وضوح در محتوا و فرم با هم پیش روند و پیش برند.
پس باید وام گرفت از حضرت حافظ
که :
ما نگوییم بد و میل به ناحق نکنیم
جامه ی کس سیه و دلق خود ارزق نکنیم
گر بدی گفت حسودی و رفیقی رنجید
گو تو خوش باش که ما گوش به احمق نکنیم


بنده ی خدا . مسعود ملکوتی نیا