راجع به نمایش *هتل بعدی*
ساخته ی امیرمسعود میرمجربیان
بر اساس متنی از مارتین مک دونا
برای من بسیار جذابه که تئاتر کلاسیک رو رها کنیم، و به نوابغ معاصر تئاتر همچون فلوریان زلر و مارتین مک دونا روی بیاریم
هتل بعدی،،.. یک کمدی سیاه، که هیچ تلاش بی قاعده ای برای خنداندن مخاطب نداشته، و با یک تصمیم درست،، اجازه داده موقعیت نمایشی، به اندازه
... دیدن ادامه ››
در مخاطب احساس را برانگیخته و به دور از هجویات، به دفعات مخاطب را وادار به واکنش کند
در این نمایش که برگرفته از نمایشنامه ی مراسم قطع دست در اسپوکن ، نوشته ی مارتین مک دونا ست،، تفاوت بارز در اهداف شخصیتهاست. مکدونا با شکل چینش آدمها بر این واقعیت تاکید میکنه که هر کسی برای بقا در زندگی به چیزی چنگ میاندازد و هیچ تضمینی نیست که در این مسیر منافع انسانها در تضاد با یکدیگر نباشد.
نمایش تقریبا از ریتم مناسبی برخوردار بود، البته با کمی ارفاق، اما قابل قبول،
تعلیق چیزی بود که از اول نمایش، محترمانه و قابل لمس برای اون تلاش شده بود،، اینکه تا چه اندازه موفقیت آمیز بوده ....، اما این نکته کاملا مشخصه که نمایش ساختار صعودی داره و لحظه به لحظه بر تنش قصه افزوده خواهد شد
صحنه، و طراحی و توازن ایجاد شده، قابل قبول بود،، استفاده ی درست و به اندازه از ابزار صحنه نکته ی مثبت دیگری از نمایش بود
ای کاش کارگردان محترم نمایش، روی موسیقی و در چند موقعیت مختلف، مانند ورود به ذهن مروین، روی نور، کمی با جزئیات بیشتری عمل میکردن،
( که البته بیان این پیشنهاد برای عالی تر شدن نمایش بود )
مطمئنا میشه شجاعت جناب میرمجربیان رو در انتخاب طرح و همچنین تلاش ایشان برای کنترل ایجاد توازن فرهنگی میان متن اصلی و متن هتل بعدی، تحسین کرد،،
بازی ها در این نمایش قابل قبول و روان بود
موفقیت مجید بدیع زاده در خلق شخصیت (مروین) کاملا قابل لمس و قابل تحسین بود،، تضاد شخصیت و مواجهه ی درست اون با سه شخصیت دیگر نمایش، قابل قبول بود
امیر اصفهانی، (کارمایکل)،، برای من آشنا بود.. و به خوبی از توانایی و جنس بازی منعطفش از گذشته آشنایی دارم، و در اینجا هم با قدرت بازی همیشگی و خوبش نگاه مخاطب رو روی صحنه نگه میداره
صادق رضازاده (توبی) بازیگر خلاق و پر انرژی ،،، البته شاید بهتره که کمی با آرامش و رهایی بیشتری داشته های خودش ( بیان و حنجره ) رو روی صحنه کنترل کنه، که بازی فوق العاده بهتری رو ازش شاهد باشیم،،
و در نهایت فکر میکنم روان ترین بازی رو از بانو مونا ابوشهاب (مریلین) شاهد هستیم،، بازیگری که کاملا از هوش بالای خودش به درستی استفاده میکنه روی صحنه، و در بسیاری از مواقع موقعیت رو با خلق لحظه پیش میبره
در مجموع،،
این نمایش ارزش دیدن رو کاملا داره،،
خسته نباشید به تمامی عوامل این نمایش شریف و محترم