من با آقای رحیمی نصر به تازگی و بعد از دیدن نمایش قبلیشون (آلزایمر) آشنا شدم. منششون و احترامی که برای مخاطب قائل هستند هم در آثارشون جاری هست و هم در رفتارهای هنگام رورانس و بعد از آن. اما از این ها که بگذریم، شخصا دغدغه‌اشون و نوع نگاهشون به زندگی انسانی و درگیری‌های ذهنی انسان عصر مدرن برای بنده جذاب و ترغیب‌کننده هست. اونقدری که چشم روی یک سری شوخی‌ها و موقعیت‌های کمدی که شاید باب میل من نباشه ببندم و کارهاشون رو دنبال کنم.
خسته نباشید میگم به گروه خوب شیزوفرنی