خسته نباشید
واقعیت من احساس میکنم تیم بازیگری شب خوبی رو سپری نکردند اما بااین حال نمایشِ بدی رو شاهد نبودم
فقط یک توصیه آنهم اینکه با توجه به دو موقعیتی بودن کاراکتر ها از پدر و دختر تا مدیر و دانش آموز فرصت بسیار خوبی‌ست تا کشش و کنش دراماتیک متن افزایش پیدا کنه، اما از جهت اینکه در اوج سادگی و بدون شعارزدگی و ابلاغ مانیفست یک قصه ی درام به راحتی روایت شد به اهمیت متن اضافه میکنه، یعنی بنده به شخصه متنی که سعی نشه با شعار و جملات قصار بهش شاخ و برگ داد و قصه ی خودش رو روایت کنه تا منِ مخاطب مجبور بشم درون آن متن را بشکافم بیشتر دوست دارم
برقرار و موفق باشید🌹🌹🙏🏻