واقعا هوای سالن انتظار بد بود. خارج از ظرفیتام که ور دلم، زیر دست و پا بودن حس بدی داشت.
خود اجرا بد نبود ولی عالی ام نبود‌. منو یاد درس جواب دادنای مدرسه که طوطی وار بودنش صدای معلمو در میاورد انداخت. شایدم خسته شدن اینهمه وقت پشت سر هم اجرا ! ولی خب چه کاریه؟! تو اوج باید تمومش میکردن.
و اینکه اجرای خانم عبدالرزاقی رو بیشتر دوست داشتم. دیدنش بد نیست ولی انتظار آنچنانی نداشته باشید
از دیالوگا؛ اینکه دنیا به جای کنسرت خندیدن از ته دل به ما بدهکاره ولی برعکس قهقه میشه هق هق و آرزوها سن دارن بعدش دیگه قشنگ نیستن رو دوست داشتم. انگار کسی فکر منو بلند بلند گفت.