تم اصلی داستان تقریبا همون چیزی بود که برخی از اعضای این گروه در نمایش کافه عاشقی اجرا کرده بودند لذا برای بنده نوعی تکرار بود.
طراحی لباس خوب بود. بازی بازیگران متوسط بود. گروه نوازندگی خوب بود، فقط اینکه بهتره به جای سه تار از تار استفاده بشه و یا اینکه برای سه تار میکروفون جداگانه ای تهیه بشه چون در این گروه نوازی صدای سه تار کاملا از بین رفت.
خواننده ها خوب بودند ولی صدای خانم فیروزی برای ما که در ردیف هفتم بودیم، کاملا نامفهوم بود. بهتره ایشون هم از میکروفون استفاده کنند.
روایت گری جناب نجفیان برای من جذاب نبود. بیشتر شبیه به مجری های رادیویی در برنامه های دوستانه بود.
نکته بسیار مهم اینکه زمان نمایش قرار بود ۲۲:۱۵ باشه ولی با ۴۰ دقیقه تاخیر یعنی حدود ساعت ۱۱ شب شروع شد. متاسفانه هیچکس هم پاسخگو نیست....