سلام و خسته نباشید خدمت هنرمندان و عوامل نمایش "گالیله"

آثار برشت عمدتا ساده، خطی و عاری از پیچدگی هستند و این موضوع در مورد شیوه روایت داستان زندگی گالیله نیز صادق است. با وجود این، شیوه روی صحنه بردن این نمایشنامه به همین سبک ساده و خطی، حوصله‌سربر و خسته‌کننده خواهد بود، به‌خصوص اگر نورپردازی جایی در صحنه نداشته باشد، دکور به همان اندازه ساده باشد، پرده‌ها یکی از پس دیگری بگذرند و نمایش خالی از هرگونه جلوه‌های بصری باشد و به‌خصوص اگر همه این موارد 130 دقیقه تکرار شود!

نوع پوشش بازیگران و سایر عناصر در صحنه متعلق به دوره زندگی گالیه‌ست، اما موسیقی انتخاب‌شده و پرفرمنس هنرمندان روی این سبک موسیقی، کاملا فضا را برهم می‌زند. گویی کارگردان برای تهییج فضا و القای اندکی هیجان به فضای کسل‌کننده نمایش، دست به استفاده از چنین موسیقی‌ای زده است. حضور هنرمندان توانمند و سرشناس ازجمله آقای فرهاد آییش از جنبه‌های دلگرم‌کننده نمایش است، هرچند توانمندی ایشان در کنار سایر بازیگران، ناهمخوانی و اختلاف سطح قابل توجهی در فضای اجرا ایجاد می‌کند، به خصوص هنگام کنار هم قرار گرفتن آقای آییش و خانم ... دیدن ادامه ›› اسپهبدی.

درمجموع نمایش "گالیله" با وجود برخورداری از ظرفیت‌های لازم برای خلق یک اثر ارزنده، موفق به استفاده مناسب از این ظرفیت‌ها نبوده، نمایشی فراموش‌شدنی را رقم می‌زند که پس از اجرا از ذهن مخاطبان محو می‌شود و درنهایت نمره پایینی دریافت می‌کند.

با آرزوی موفقیت برای همه عوامل محترم اثر