شنبه ۲۶ آبان ماه نمایش را دیدم،
گروه ولشدگان را بسیار دوست داشتم،
خانم الناز سلیمانی آفرین به شما،
اینکه نمایشی ایرانی بر پایه شعر ایرانی دیدم خیلی لذت بخش بود،
به گمان من می توان شوخی های ملک (الموت) را کاملا و بسیاری از دیالوگ های او را حذف کرد و بیشتر به شعر ایرج میرزا از زبان او پرداخت، حتی نقش دخترش را با او یکی کرد و از گستره کار به عمق آن افزود، مانند آنجا که شعر: عن‌قریب است که ایران شود ایران دگر را خواند...
دیگر اینکه این نظر من است که در میان تماشاگران نشسته بودم: آنجا که منوچهر، «جمعه دیگر» را با آن تاکید می گوید، یا «بچه» که اشاره به شعر ایرج میرزا دارد، دلنشینی و استقبال از این گونه طنزهای نهفته بسیار بیشتر از برخی شوخی های دیگر داشت.
تلاش شما ستودنی است. بسیار بسیار ماندگار و پرکار باشید