امشب این نمایش رو دیدم و لذت بردم.
انگار نظامی و مولانا با هم پشت صحنه بودند و در تمام اجرا با هم به جای جنگ تن به تن، یاری میدادند تا یک اثر به جان مخاطب بنشینه.
دو اثر قبلی رو ندیدم و قضاوتم نسبت به یک اثر مستقله
راوی واضح و پرقدرت روایت میکنه
صداها گاهی قابل درک نیستند اما تلاشم رو میکنم حتی یک مصرع جا نیفته
لیلی و مجنون انتخاب به جایی هستند‌
هر اپیزود عمیق تر از قبلیه
خلوتی دکور رو دوست دارم، اغراق نداره و رقص سما حالم رو خوب میکنه.
دوست دارم دوباره ببینمش
و ممنون بابت ساعاتی از عمرم که هدر نشد