دو مورد سراسر نمایش در ذهنم می‌چرخید؛

یکی اینکه چقدررررر تالار وحدت باشکوه هست. دوستان همگی از استفاده خوب نمایش از امکانات این تالار گفتن، ولی هیچکس نگفت بیش از ۵۰ سال پیش همچین شاهکاری ساخته شده و چقدر همه چیزش دقیق و درست و حساب شده بوده و هست ...

دوم اینکه یکسری خاطرات از یکسری نمایش ها اینقدر پررنگ و شگفت انگیز هستن، همش با خودت میگی اگر این نمایش خیلی خوبه،، پس «شکار روباه» چیه؟
پس «می سی سی پی ایستاده میمیرد» چیه؟
پس «سقراط» کجا ... دیدن ادامه ›› قرار میگیره؟
این اسامی رو گفتم چون همگی پررنگ‌ترین خاطرات تئاتری ۱۵ سال اخیر من در تالار وحدت رو شکل دادن
ولی این نمایش به نظرم خیلی فاصله داشت تا خیلی خوب ...

در هر صورت نفس دیدن الهام کردا و صابر ابر که هر دو بی نهایت دوست داشتنی هستن و کاربلد، و همچنین تصویر سازی های زیبای نمایش لحظات ارزشمندی رو رقم زد.