حامد شیخی به تنهایی با دیالوگ های به جا و حرکت های مداوم به خوبی توانست شهر خالی از سکنه و ماشین های رها شده وسط خیابان و همچنین بوی تعفن شهری پر از زباله های فاسد شده و کشوری خالی از سکنه و جهانی بدون زندگانی را به مخاطب نشان دهد. حامد هنرمندانه یک تنه ترس از بیهوده شدن جهان را به تصویر کشید ، آفرین