🎭 این صحنه خانه اوست
تاریخچه بازیگری تئاتر به دوره‌های مختلف تاریخی بازمی‌گردد. این هنر نمایشی از هزاران سال پیش با ریشه در فرهنگ‌های گوناگونی همچون فرهنگ یونان باستان، رم، مصر و چین شکل گرفته است. بازیگری در این دوران به عنوان یکی از شاخه‌های اصلی هنر نمایشی محسوب می‌شد و در همه جوامع و فرهنگ‌ها به عنوان شیوه‌ای برای تفریح و ارتباط با دیگران استفاده می‌شده است.
در کشور ما نیز بازیگری قدمت بسیاری داشته که عمده آن‌ها به مراسمات و آیین‌های مختلف مذهبی مربوط می شود از سوگ سیاوش گرفته تا رقص با صورتک، میر نوروزی، تعزیه، تقلید، تخت حوضی، نقالی و خیمه‌شب بازی که همگی نشان از حضور فعال نمایش و تئاتر در ایران به شیوه‌ای دیگر داشته‌اند و عنصر اصلی تمامی این‌ها به شاهراهی به نام بازیگر ختم می شده است.
"پیمان محسنی" یکی از آن‌هاست. او بیش از یک دهه است که در این عرصه فعالیت می‌کند، عمده فعالیت‌های او بر روی صحنه و عمدتاً تئاتر بوده است و توانسته در بیش از یک دهه رزومه قابل تاملی از خود بر جای بگذارد.
مردان بیوه، منهای دو، حقایقی درباره‌ی یک ماهی مرده، جنوب از شمال غربی، من آنجا نیستم، ناگهان همه برمی خیزند ... به آوازی دیگر، بلبشو، پرسه های موازی، کارناوال، آقای اسمیت آقای ایوانف و یک خانواده کم اهمیت آفریقایی، خدای مهربان منهتن، حصار، ساده مثل سکوت، آکتور، فریاد خاموش، درخشش، رضا، ... دیدن ادامه ›› پس از، شاید، مرغ دریایی و جن‌زدگان از فعالیت‌های این آکتور طی این سال‌ها بوده است. او همچنین "اعتراف ها و دروغ ها" را نیز در آذر و دی ماه سال گذشته در کسوت کارگردان در عمارت نوفل لوشاتو به روی صحنه برده است.
پیمان محسنی این روزها در تازه‌ترین فعالیت صحنه‌ای خود با دور دوم اجراهای عموم نمایش "خون خفته" به صحنه باز گشته است. خون خفته را مهیار رضا خانی کارگردانی کرده و تا پایان آذرماه سال جاری در تماشاخانه حوزه هنری بر روی صحنه خواهد بود.