این نمایش قبل از اینکه بخواهد کارِ یک تئاتر را انجام بدهد شما را در فضایی‌ در مرز تئاتر و عینیت قرار می‌دهد که می‌تواند بسیار تجربهٔ جالبی باشد. به این معنا که شما در معرض یک‌سری کنش‌ها و اتفاقات و دیالوگ ها قرار می‌گیرید و قبل از اینکه بخواهید یک تئاتر تماشا کنید دچار یک‌ تجربهٔ بینامتنی می‌شوید ‌و کسب کردن این تجربه در این نمایش از تماشای خود نمایش و دنبال کردن قصه‌اش مهم تر است.
فضایی که نمی‌دانی هایپر رئالیستی‌است یا یک نمایشِ خیال انگیز.
این تجربه‌گرایی چه در متن و چه در اجرای اثر بسیار جالب توجه و دیدنی‌است.