تو ۲۰دقیقه اول اجرا مشخص شد که قضیه از چه قراره و برای همین در آخر خیلی شوکه نشدم، خطاهایی که به وضوح در روانشناسی نمایشنامه دیده میشد کل داستان رو لو می‌داد و قشنگ از یه جایی به بعد بازیها قابل پیش بینی بود
و البته جدای از این کلا با این شیوه بازیگری موافق نیستم و اینطور ریاکارانه پیش رفتن برای خود بازیگر نقش آفرینی رو راحت تر می‌کنه و دیگه آنچنان هیجان بازیگری رو نداره.
ولی با این وجود پشیمان شدم که روی صحنه نرفتم تا مثل بقیه دوستان چند کلمه ای از خودم و تجربیاتم بگم؛ حداقل این بخش اجرا برام جذاب بود و این دلگرم کننده است که عده ای حرف هامون رو می شنود...