ضمن پوزش که به دلیل رسیدن به آخرین تایم مترو بدون تشویق سالن را ترک کردم، بازیها روان و واقعی بود و لحظات مفرحی را رقم می زد، گروه موسیقی زنده هم با صداسازی های متنوع و اجرای انواع موسیقی محشر بود، فقط پایان تراژیکی داشت که بنظرم با توجه به تاریخ که مظفر را فردی رقیق القلب و خرافاتی می داند تناسب نداشت، او حتی میرزا رضا، قاتل پدرش را هم می خواست عفو کند که درباریان اجازه ندادند می فهمم که به دلیل دعوای درباریان ناصری با اقربای مظفری و تجربه سفرخارجی شاه قبلی ایران برای نماینده فرانسوی، نمی شد کاراکتر اصلی ناصرالدین شاه باشد ولی کاراکتر بی رحم بیشتر برازنده ناصرالدین شاه هست نه مظفر.