من عبرت می گیرم،پس من هستم.
من هستم،پس عبرت می گیرم.
میان مشتی لاف زندگی می کنیم.
تظاهر،فریب،ریا...
پای عدالت همواره لنگ می زند؛
چرا که همواره رای عدالت،حق به جانب طرفی خواهد بود و در مقابل حقی ضایع می شود.
شاید با نبودمان دوباره همه چیز سبز شود،طبیعت عدالت خود را بر کرسی حق بنشاند...
شاید همین عقیده هاست که کمرمان را خم کرده است!
به راستی به هیچ چیز عقیده ندارم.

من عقیده ندارم،پس شاید من نیستم!!

امان از بادهایی ... دیدن ادامه ›› که می وزند...

در قامت یک اجرای دانشجویی اجرای یک دستی را شاهد بودیم.
فراز و نشیب در درون مایه ی خود نمی دید.
شاید با بازنگری دوباره بشود ترتیب اثری داد.
متن که هیچ حرف و حدیثی را بر جای نمی گذارد.
اما از جناب کارگردان انتظار می رفت با توجه به کشش متن و پتانسیل خوب بازیگران،بازی چالشی رو از دوستان بگیره.
به یقین گروه نمایشی این کشش رو داشت.
به امید موفقیت تک تک شما


سالن شماره۶ بوتیک تئاتر؛
صندلی ها فاجعه،کیفیت صدای اسپیکر فاجعه!!
به راستی چرا؟