بخوام با ادبیات خود علی شمس بگم ، اینه که پشم و پیلی برامون نموند. فقط یه نقد ریزم بکنم صدای اون دوستمون که کچل بود ساعت گردنش آویزون بود نمیرسید به نظرم بهتره بلند تر صحبت کنه.