نمایشنامه خوبی بود ، یک داستان با موضوع عشق و رابطه زن و مرد رو به شکل متفاوت بهش پرداخته بود .
من اگر نویسنده اثر بودم مرد رو بیشتر از دو ور می کردم ، سه یا چهار بعد یا ور
زن ، من رو برد به نمایش خرگوشش ، و این ایرادش نیست ویژگیش هست . اینکه زن و نیازهای عاطفی اش رو باورپذیر نشون داد.سخت از خرگوش جدا شدم و وارد داستان کاناپه شدم. زن ها ادامه هم اند این زن هم ادامه بلا در نمایش خرگوش بود .
کارگردانی هم خوب بود
و کارگردان هم بسیار مردمی بود ، من با دیدن کارگردان یاد حمیدرضا نعیمی افتادم همون قدر مردمی. اینکه ما برای مردم می نویسیم و از مردم عوام جدا نیستیم
خسته نباشید به تمام عوامل اجرا