نمایش یوزف کا به نویسندگی محمد چرمشیر و فرهاد مهندس پور و طراحی و کارگردانی شهروز دل افکار.
طبیعتاً قبل از دیدن اجرا و با دیدن نام دو نویسنده ی شهیر نمایشنامه یوزف کا، انتظار خواهید داشت که به تماشای یک اثر قابل تامل خواهید نشست و انصافاً فضای نمایشنامه و محتوای آن و دغدغه ی نویسنده جذاب و گیراست. در این میان تنها قدرت بازیگران است که می تواند به مفاهیم پنهان در متن جان ببخشد و آنرا به درستی به مخاطب منتقل کند. فضای کابوس وار متن و استفاده ی درست از عناصر نور و موسیقی توسط کارگردان و بازی های برون گرایانه و اگزجره و غلو آمیز و پر تکاپو به جذابیت اجرا افزوده. تنها موضوع مخاطره آمیز این است که ممکن است این شلوغی ها و رفت و آمد ها حواس تماشاگر را از تلاش برای پی بردن به درون مایه ی متن دور کرده و صرف یک اجرای سرگرم کننده را برای او مهیا کند. در نهایت ای کاش همان چند دیالوگ و اکت خنده آور ( هر چند هم اندک ) اما نا مناسب در کار نبود تا یک دستی در اجرای اثر بیشتر به چشم می آمد.
خسته نباشید به تمام عوامل اجرائی و گروه کارگردانی