نمایش مبانی تاریکی اثری حرفه‌ای اما نه چندان اثرگذار بود. بازی بازیگران مرد چشم‌گیرتر و پرانرژی‌تر از بازیگران زن به نظر می‌رسید و همین تفاوت، به یکدستی اجرا لطمه می‌زد.
از سوی دیگر، هرچند ریتم نمایش در طول دو ساعت حفظ شده بود، اما چیدمان نامناسب رخدادها باعث می‌شد کار به‌تدریج به سمت خسته‌کردن تماشاگر پیش برود.

و اما متن؛ بزرگ‌ترین ضعف کار همین‌جا بود، چراکه چنین می‌نمود نویسنده داستان را صرفاً برای بیان حرف‌ها و شعارهای نگفته‌ی خود نوشته است؛ حرف‌هایی که نه تنها ارتباط مستقیمی با روایت نداشتند، بلکه به‌زور در متن گنجانده شده بودند.

در پایان، به تمام عوامل کار خسته‌نباشید می‌گویم.