و من، هر روز..

چادرت کهنه است
خیلی
بگو از چند پاییز لمیده بر آسفالت ها گذشته ای.
حواست نیست
درب اتوبوس که بسته میشود
چادرت لای در می ماند
و تا ایستگاه بعد
از روزنه ای غبار گرفته و خاکی
به دویدن مغازه ها
نگاه میکنی
انگار همه از جایی دارند برمیگردند

هر روزت نیک باد...