امتیاز نمایش ( اتوبوس ) از نگاه تاترینا : ۷/۲۲
( ملاک امتیازدهی : از ۱ تا ۱۰ )
…………………………..…………..…………
متن نمایش ( نمایشنامه ) : ۹
کارگردانی : ۸
بازیگری : ۸
طراحی صحنه ( دکور ) : ۶
طراحی نور : ۵
طراحی صدا و موسیقی : ۷
طراحی لباس و گریم : ۸
تأثیرگذاری کلی نمایش : ۶
ارزش توصیه به دیگران : ۸
……………………………..………..…………
کیفیت ... دیدن ادامه ›› سالن اجرای نمایش : ۴
…………………………………..…..…………
روایت تاترینا از نمایش ( اتوبوس ) :

مسافران اتوبوسی که در می‌ یابند هرگز به مقصدشان نخواهند رسید!

نمایش ( اتوبوس ) با متنی درخشان و با نگاهی استعاری در قالب کمدی سیاه، پرسش ‌هایی درباره وضعیت انسان معاصر در جامعه و نقدهای سیاسی و اجتماعی را با رویکردی نمادین مطرح می‌ کند.
این اثر به بررسی واکنش انسان ‌ها در برابر ظلم می‌ پردازد و تاثیر سکوت و انفعال بر رفتار فردی و جمعی را به طرزی چشمگیر به تصویر می‌ کشد. همچنین، نمایش میزان فداکاری فردی را در مواجهه با اجبار، ترس و سازش اجتماعی مورد کاوش قرار می‌ دهد و ظرفیت و توانمندی انسان را در چنین شرایطی در بوته ی آزمایش قرار می‌ دهد.
اتوبوس، نمادی است از سیستم ‌های خودکامه و ساختارهای اجتماعی، که انسان ‌ها را به صورت جمعی به سوی سرنوشتی مبهم و نامعلوم هدایت می‌ کند.
این نمایش در فرم نمادین خود، قدرت و محدودیت انسان و آسیب ‌پذیری او در برابر فشارهای اجتماعی را باز می‌ نمایاند و پرسش ‌هایی بنیادین درباره اراده، شجاعت و اخلاق فردی در تقابل با ساختارهای جمعی مطرح می‌ کند.

از منظر کارگردانی، این نمایش اثری برجسته و متوازنی است و کارگردان به خوبی توانسته تعداد نسبأ زیادی از پرسوناژها را با دقت و مهارت در فضایی محدود هدایت‌ کند.
از منظر بازیگری نیز ( به جز دو پرسوناژی که با ماسک وارد صحنه می‌ شوند ) هفت پرسوناژ، به طرزی کاملاً هماهنگ و تاثیرگذار ایفای نقش می‌ کنند. اجرایی با این سطح از هماهنگی و انسجام در گروه بازیگران به راستی تحسین ‌برانگیز است.

طراحی صحنه، هرچند مینیمال، اما کاملاً در خدمت روایت نمایش قرار دارد و فضایی مناسب برای بروز رخدادهای داستان فراهم آورده است.

به گمانم، گروه موسیقی نیز می‌ تواند حضور پررنگ ‌تر و تاثیرگذارتری در نمایش داشته باشد و با مشارکت فعال، فضای پویاتری خلق کند؛ هرچند این نکته آسیبی به کلیت اثر وارد نمی‌ کند و هماهنگی و انسجام نمایش را خدشه ‌دار نمی‌ سازد.

در مجموع، ( اتوبوس ) نمایشی است کاملاً قابل اعتنا؛ اثری دغدغه مند، فلسفی و دقیق که تمامی جنبه ‌های فنی و هنری آن با انسجام قابل توجهی در خدمت روایت قرار گرفته ‌اند.
امید است مخاطبان تأتر این نمایش را از دست ندهند، چرا که فرصتی است برای مشاهده ی اجرایی منسجم و تامل ‌برانگیز که حرف های بسیاری برای گفتن دارد…