نمایشنامه خوب، کارگردانی خوب، بازی های خوب و طراحی صحنه قابل توجه. مخاطب تا انتها با شخصیت ها همراهه و یکی از دلایل این همراهی به نظرم ملموس بودن شکل ارتباط شخصیت ها با هم و درد و دغدغه ای که دارن برای مخاطبه. یکی از نکاتی که تماشای این نمایش رو جذاب تر می کنه اینه که یک جاهایی مخاطب انتظار داره که یک اتفاقی بیفته و نمیفته و این ناکامی مخاطب باعث میشه که بیشتر تمایل داشته باشه که همراهی کنه و توجه کنه که شاید جایی انتظارش براورده بشه. فقط به نظرم انتهای نمایش کمی ریتم کند میشه و تایم سکوت میتونه کمتر باشه چون باعث کلافگی مخاطب میشه. خسته نباشید و امیدوارم که شاهد دورهای بعدی اجراهای این نمایش باشیم.