دیروز که می آمدم از نیمه ی دوم قرن بعد
دیدم که نور آهسته میریزد
صدا آهسته میگذرد
آهسته تر بسیار
از گریه ی تنهایان
حتا دیدم که ریش و سبیل زمین
موهای منظومه ی شمسی سفید شده است
و خورشید با چشمان پر از آب مروارید
به آفتابگردانی مینگرد
که پلاستیکی ست.

بیژن نجدی