به نظر من این نمایش خیلی زیادی مطرح شده.واقعا محتوا نداشت وکمدی بود و عامه پسند بود.

به نظر من این نمایش خیلی زیادی مطرح شده.واقعا محتوا نداشت وکمدی بود و عامه پسند بود.

شما رو نمیدونم اما چون بعضیها از حجم شوخیها و طنزش به چنین نتیجه اى(کهبنظرم کاملا اشتباست) رسیده بودن:براى پربار و عمیق بودن لزومى نیست که حتما جنبه هاى تراژیک پر رنگ باشه،بعنوان مثال فیلمهاى چابلین ادما رو تا سر حد مرگ میخندونده و بشدت عامه پسند بوده اما نسبت به فیلمهاى معاصر یا حتى تا دهه ها بعد،کنتر فیلمى هست که اون اندازه حرف واسه گفتن داشته باشه ،البته با توجه به مکان و زمان خودش

البته من به شخصه چنین منظوری نداشتم که کار هر چی تراژیک باشه بهتره به طور مثال نمایش "من چه جوری ممکنه یه پرنده باشم" هم پیام های سیاسی گاها مشابهی داشت و هم در بعضی صحنه ها آدمو واقعا می خندوند ولی در پایان نمایش واقعا این حس به من دست میداد که یک کار خیلی خوب دیدم و حتی دیدن دوباره و سه باره ش هم تشویق شدم اما شکلک این طور نبود یعنی کاری نبود که تو ذهنم ماندگار بشه

خب این کاملا شخصیه..منم "چه جوری ممکنه.." رو قبل عید دیدم و تا حدی خشم اومد ولی چون حرفا و پیامهاش بنظرم تکراری سطحیییییییبود به همون یبار بسنده کردم ...درحالیکه شکلک رو دو بار دیدم و شایدم واسه سومین بار هم ببنیمش!