خبرگزاری «نسیم»/ محسن غلامی(قلعه‌سیدی) مجموعه تئاترشهر حوالی ظهر همچنان پررونق است البته گوشه و کنار آن که همیشه شلوغ است و محل تجمع همه نوع تیپ و شکلی. از دم‌دم‌های قبل از ظهر گرفته تا سر شب که شلوغ و شلوغ‌تر می‌شود حتی اگر شنبه باشد!

تئاتریها هم که سر و کله شان از تاریکی‌های غروب در این مجموعه دیده می‌‌شود حالا چه اجرا داشته باشند و چه نه؛ شده عین پاتوقی که دوستان هنری پس از کار روزانه! برای دور هم‌نشینی با هم، جمع می‌شوند.

گرچه همین تئاتر برای عده‌ای تنها پز دادنش مانده و برای برخی هم شعارش و خب افرادی هم خوب نانی از آن درمی‌آورند البته اندک‌اند ... .

نوشتیم که بگوئیم قرار بود کله ظهر برویم دیدن تئاتری که فعلا اجرای تمرین می‌کنند تا هفته آینده شاید بتوانند آغازی برای تئاترشهر باشند.

"طروپ ... دیدن ادامه ›› طرب" چرا باید آغاز یک حرکت باشد؟ چون آئینی سنتی است! بله در میان سالن‌هایی که این روزها شده پر از تئاترهای خارجی و با همان حرکات و ادا واطوارهایی که گاها فقط حرف می‌زنند و خب خیلی هم تلاش کنند به ذوق هنری برسند.

مخاطب بیرون از گود هم نمی‌فهمد که اینها چیست و قرار است به چه دردش بخورد آنهم وقتی ادعا دارند که تئاتر عصاره هنر و است و فلان و همچنان فلان!

یادتان می‌آید تله تئاترهای شبکه چهار را؟ تئاترهای این دوره زمانه شده همانها... گفتم نهایت زورشان شده حرکات دست و پا با دیالوگهای پرطمطراق. به قول یکی از همین دوستان دو ساعت اجرای آن نمایشنامه خارجی به چه درد مخاطب ما می‌خورد؟ بیخیال شوید و همین یکی دو ذره سالن را خرج داخلی‌ها هم بکنید... . دلشان پر از درد است!

اما نمایش‌های ایرانی بویژه آئینی-سنتی برای مدیران ما وصله ناچسبی تا به الان برای تئاترشهر بوده؛ چرایی‌اش را هم ما نمی‌دانیم از خودشان بپرسید!

"طروپ طرب" کار جدید خیرالله تقیانی پور و جواد نوری قرار است همین زودی‌ها (7 اردیبهشت) در تئاترشهر پذیرای مخاطبان شود. در جشنواره آئینی-سنتی که استقبال دید آنهم به شکل بالا رفتن مخاطب از در و دیوار سالن اجرا !

گروه نمایش آن این روزها تمرینات خود را پشت سر می‌گذارند در پلاتوی شماره یک تئاترشهر. به قول تقیانی‌پور روزی دو اجرای تمرینی هم می‌روند که معمولا بین ساعت 1 تا 2 بعد از ظهر کارشان را شروع می‌کنند. هر روز هم مهمان دارند چون اجرایشان کامل است.

نمایشی موزیکال و پرپرسناژ؛ شوخی و تیکه پرانی هم که از یادشان نمی‌رود البته قبل و بعد اجرا و تک و توک سوتی‌هایی که در حین تمرین می‌دهند کم از خود نمایش ندارد.

علی سلیمانی پرجنب و جوش‌تر از بقیه بچه‌ها را جمع می‌کند و حواسش به گوش و کنار سالن کوچک تمرین هست از خوردنی و ...! تا می‌رویم هم راجع به «نسیم» حرف می‌زند.

انصافا جدیت دارند و با شوق تمرین می‌کنند انگار که در سالن اصلی به اجرا رفته‌اند. گرچه از تشرهای گه‌گاه و به ندرت خیرالله تقیانی‌پور نیز در امان نیستند.

از نیشه و کنایه هایشان به وضعیت تئاتر نیز مشخص است که شاکی هستند. یکی می‌گوید؛ تئاتر که برای ما چیزی نداشته اما گویا بخوبی شعاری شده برای برخی و از آن هم می‌خورند. البته دل به کارشان دارند و چیزی برای تمرین هم کم نمی‌گذارند.

اجرای تمرینی نمایش شروع می‌شود به نصفه نرسیده که برخی میهمانان مثل منوچهر هادی، کارگردان سینما و تلویزیون هم وارد می‌شود گویا دوست صمیمی تقیانی پور(کارگردان) است. دوباره برای میهمان هم که شده اجرا را از سر می گیرند آنهم از شروع!

بیش از یک ساعت پرجنب و جوش و حدود 10 بازیگر هم مونولوگ دارند و دیالوگ تا برسیم به جایی که روی سر و کله هم می‌پرند و کاری کاملا موزیکال را نمایش می‌دهند؛ به قولی شاد شاد.

نمایشنامه جالبی دارد همچنانکه کارگردان تأکید می‌کند: این بار هم به سراغ اقلیمی دیگر و سنتی دیگر از آئینهای ایرانی رفته‌ام. بازیگرانم هر کدام نشانه یک اقلیم هستند و در کنار هم جمع.

البته تقیانی پور تأکید دارد: شاید برایتان جالب است که قرار است "طروپ طرب" در تئاترشهر اجرا شود چون مدیرش جسارت دارد. دغدغه مخاطب دارم و گیشه را هم فراموش نمی‌کنم. بقیه هم چنین نظری دارند چون به قول خودشان امرار معاششان از این طریق است.

پونه عبدالکریم‌زاده(بازیگر فیلم یه حبه قند) که به تازگی به گروه اضافه شده در میان این جمع همه مردانه، به خوبی نقش سوگولی ناصرالدین شاه را بازی می‌کند. فعلا هم سعی می‌کند نظری ندهد تا مخاطبان ببینند.

اجرا با گرمی ادامه دارد با آنکه مخاطبی در سالن نمی‌بینیم؛ به گفته یکی از بازیگران این جزو دغدغه ماست که کار خوبی را به صحنه ببریم که همه راضی باشند اما ای کاش آن مدیر بالاسری هم ببیند نه اینکه بودجه تئاتر را 25 درصد کمتر از سالهای گذشته کند.

"طروپ طرب" مطمئنا اگر تبلیغ خوبی شود نتیجه می‌دهد و جذب مخاطب می‌کند و هم فروش خوبی. بویژه اینکه می‌تواند تغییر در ذائقه مخاطبی باشد که کارش این روزها شده فقط نمایش خارجی دیدن. البته فقط از این سالن به آن سالن می‌روند.

ای کاش‌ بهایی بیشتری به نمایش‌های ایرانی بدهند حالا چه سنتی باشد و چه نباشد؛ مهم ایرانی بودنش است.

تقیانی‌پور می‌گوید؛ من و گروهم (نقاب) این نوع تئاتر را ادامه می‌دهیم گرچه مسئولین ما نمی‌خواهند این حوزه جانی بگیرد. تئاتر نمی‌بینند که بدانند اوضاع از چه قرار است.

به گفته علیرضا مهران، بازیگر نمایش؛ تئاتر هنر ارزشمند و والایی است که برای تعالی زندگی همه است. همیشه هم در شعارهای تبلیغاتی مدیران ما بوده اما تفکرشان در این سالیان اخیر خطرناک شده است.

او تأکید دارد که تئاتر بیشتر الان برای ما ویترین شده و ماها در بدترین شرایط کار می‌کنیم. من که نتیجه خوبی را در آینده این تئاتر نمی توان متصور شوم.

حرف‌های همه جالب است و همه در یک جمله؛ "از تئاتر و مسئولش گلایه‌داریم خیلی هم ولی ما کارمان را می‌کنیم؛ تئاتری‌ها ول‌کن ماجرا نیستند"

اجرای کامل بازیگران "طروپ طرب" بدون هیچ مخاطب و به شکل تمرینی که دست کمی از اجرای عمومی ندارد وقتی تمام می‌شود انگار که نه انگار خسته‌اند. جالب اینکه برخی پس از خوش و بش و گپ و گفت صمیمی باهم، به سمت دیگر سالنها یا تمرین‌ها می‌روند چون مجبورند به امرارمعاش حتی اگر تئاتر بی‌مایه مالی باشد.

در آخر هم می‌نشینیم و با همه حرف می‌زنیم و آنها هم گپ می‌زنند...

این تئاتر در تمرین موفق نشان داد البته نه اینکه طرفداری صرف باشد؛ به هرحال اشکالاتی هم دارد از جنبه محتوایی نه تکنیکی. چرا که خوشبختانه برخلاف اکثریت تئاترهای ما شوخی جنسی، مبتذل و سخیف ندارد اما تک حرکات موزون آن می‌توانست نباشد.

چقدر حیف که امثال این گروه تمام تلاش خود را با این تک دقایق و حرکاتی بی‌ربط، کم فروغ نکنند. این عیب است کوچک هم نیست اما می‌توان رفعش کرد.

فقط یک نکته؛ در "طروپ طرب" که براساس نمایش‌های ایرانی و با نگاهی به بازی‌های محلی، زن پوشی، نقالی و سیاه‌بازی شکل گرفته پونه عبدالکریم زاده، علی سلیمانی، علیرضا مهران، علیرضا ناصحی، جواد پورزند، وحید نفر، مصطفی ساسانی، محمد هادی عطایی و حسین شفیعی ایفای نقش می کنند.

این نمایش قرار است از هفتم اردیبشهت ماه ساعت 19:30 در تالار چهارسو اجرای عمومی خود را آغاز کند.