همه‌چیز این نمایش برای من بسیار دل‌نشین بود جز سه مورد.

۱. متن (البته جزئیات کم‌نظیر اجرایی و قوت کارگردانی آن‌قدر زیاد و ستایش‌برانگیز بود که کم‌توانی نسبی متن را به‌ دل نگیریم.)

۲. حضور واقعاً اضافی و بی‌کارکرد دختربچه‌ی سفیدپوش (عروس‌کوچولویی که در شادترین و تلخ‌ترین لحظات اجرا کاری نداشت جز این‌که بنشیند و یا سیخ بایستد. حتی زمانی که آن دو بچه‌ی دیگر - با بازی‌های شورانگیز - مشغول توپ‌بازی بودند!) که روح آن همه بازی روان را خدشه‌دار می‌کرد.

۳. پنکه‌سقفی! (*تنها* وسیله‌ی آن *دکور فوق‌العاده* بود که نوع آن با پنکه‌سقفی‌های دهه‌ی ۶۰ هم‌خوانی ... دیدن ادامه ›› نداشت.)

حدود ۹۰ دقیقه نمایشی را دیدم که نمایش نبود؛ خودِ خودِ زندگی بود. سپاس‌گزار توان مساوات عزیز، طراح صحنه و بازیگران گروه (به‌ویژه پیام‌آوران کرکترهای «اعظم» و «قدرت»).

🎖️امتیاز شخصی: ۹ از ۱۰