در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | فراز دانشگری درباره نمایش قصه ظهر جمعه: نمی‎دونم چرا متأسفانه من بر خلاف بقیه‎ی دوستان، از این نمایش اصلا لذت
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 09:43:37
نمی‎دونم چرا متأسفانه من بر خلاف بقیه‎ی دوستان، از این نمایش اصلا لذت نبردم و اگر شلوغی سالن موقع جشنواره نبود، احتمالاً اولین تئاتری بود که وسط کار سالن رو ترک می‌کردم.
خیلی از کسایی که نمایش رو دیدن به «واقعی» و «رئال» بودن نمایش اشاره کردن؛ آیا منظورشون همان لگدپرانی‌ها و فحش‌پرانی‌های نمایشه (که البته، متأسفانه، علت اصلی خنده‌های تماشاگران بود) که بیش‌ازحد بودنشون، هیچ جایی برای واقعی بودن نمی‌ذاره و صرفاً باعث می‌شه یه فانتزی بی‌هدف به وجود بیاد.
در ادامه‎ی همین دل‌نشین بودن به خاطر واقعی بودن، این نکته به نظرم می‌رسه که نمایش پر از استریوتیپ‎هایی بود که چون صرفاً بدبختن، لهجه‌دارن، به هم فحش می‌دن، شیک‌وپیک نیستن به ما القا شده که این‌ها واقعی‌ان.
همین، و خب این قضیه که مسلماً این نمایش رو پیشنهاد نمی‌کنم.
آقای دانشگری عزیز سلام ابندا تشکری برای نقدتون از اجرای ما و تشکر از اینکه تشریف آوردید . اما در مورد نقدتون در باره لگدها و فحش هایی که به نظرتون زیاد بود چون به نقش من مربوط میشه . باید مخالفت خودم رو اعلام کنم چون بسته به تحقیقات زیاد من در باره قدرت و نسلی که من دارم روی صحنه ازشون نمایندگی میکنم . در کودکی با این نسل زیستم و برای این نقش چیزی حدود 3 ماه تحقیق بی وقفه کردم و خودم شاید روزی این نگاه نقد آمیز شمارو به این رفتار داشتم اما برطرف شد و احساس میکنم با شرایطی که شخصیت در طول 70 دقیقه اجرا روی صحنه دارد که از شرایط عادی و معمول فاصله دارد رفتار بدنی و لفظی من داره روی یک خط نه تنها ریالیستی بلکه نانورالیستی حرکت میکنه . بو سپاس فراوان از نکته ای که بهش اشاره کردید . امیدوارم روزی اجرایی از ما ببینید که دوست داشته باشید .
۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۳
آقای محمدی عزیز،
همون‌طور که گفتین بحث راجع به این مقوله این‌جا نمی‌گنجه و هر حرفی هم که بزنیم، نهایتاً بحث، بحث سلیقه‌هاست. با این حال، بسیار بسیار از این که به نقد و نظر تماشاچی‌ها احترام می‌ذارید، نسبت به اونا حساس هستین و به اونا پاسخ می‌دین، سپاس‌گزارم. امیدوارم بیش از پیش موفق باشید.
۰۳ خرداد ۱۳۹۳
جناب ابرشیر عزیز،
استریوتیپ از این که عین همین شخصیت‌ها قبلاً توی کتاب، فیلم و نمایش چندین بار برام تکرار شدن و مشکل این که همه‎ی شخصیتا این‌طوری بودن. بحث من هم راجع به فقر و فلاکت اینه که تازگی یه دیدی به وجود اومده که ما هر چیزی رو به عنوان زندگی پایین‌شهری نشون بدیم خوبه و درسته.
در مورد خشونت‌ها هم خوش‌حالم که شما نخندیدین و فکر کنم منظور نمایش هم همین بود؛ ولی متأسفانه در اجرایی که من دیدم، تقریباً همه‌ی تماشاگرا به خشونت می‌خندیدن، پس شاید اشکالی در کار بوده...
و این که ممنون از واکنشتون.
۰۳ خرداد ۱۳۹۳
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید