کار متوسطی بود. اقتباسی سطحی و شعاری از متن اصلی. متنی که ساده و همه فهم شده بود. این به نوبه ی خود بد نیست اما به چه قیمتی؟؟ به قیمت شعار دادن و سطحی شدن؟؟
بازی آقای رضایی را دوست داشتم چون چیزی را ساخته و پرداخته بودن. اما بقیه بازیگران صرفن کلیشه هایی معمول را از نقششان ارائه داده بودن. حتا نوید محمد زاده با این همه تمجیدی که همینجا از ایشان شده ساده ترین و اولین ایده های بازیگری را برای نقششان ارائه دادن. دریغ از ساخت، پرداخت و ارائه جزئیات در نقش یک سگ. چیزی که با مطالعه ی یک سگ واقعی میسر بود. ساده برخورد کردن با نقش ها چیزی بود که دیشب مرا ناراضی از سالن بیرون برد.