علی سلطانی فعال هنری

سلام و خسته نباشید به گروه هنرمند و خلاق نمایش سالومه.

امشب به تماشای این نمایش نشستم.
طبق انتظار
متن نمایش قابل تأمل ، دارای محتوا و جمع بندی درست ، غنی از کلمات و واژگانی اصیل که با چینشی صحیح سبب دل آگاهی و مکاشفه ای درونی در عمق ذهن هر مخاطب خاص یا عام | تئاتری یا غیر تئاتری میشود و نگرنده را تا آخر اجرا با خود همراه نگاه میدارد.
البته این مهم قابل توجه و ذکر است که استعمال چنین گفتار کهن و الفاظی آرکائیک ، امروزه برای مخاطب و مستمع معاصر غریب است و بس ناآشنا ؛
از این جهت جسارت خالق اثر در پدید آوردن ، ارائه این نمایش به جامعه ی تئاتر ، بسی ستودنی است و قابل تحسین که در بازار هنر گیشه ای این روزها بسیار نادر است و کمتر شاهد تولید و عرضه چنین آثار فاخر و دارای محتوا میباشیم
از این بابت قدردان بابک پرهام عزیز هستم.
•
در مورد نکیسا عقبایی عزیز..
بازیگر ... دیدن ادامه ›› مستعد و پرتلاشی که مطمئنا آینده ی روشنی در انتظارش میباشد.
هنرمند توانمندی که با ایفای این نقش ، شناخت و پرداخت درست نسبت به چنین کاراکتری که بسیار در چشم مخاطب ناآشنا و غریب است ، ثابت کرد میتوان جلوه ای با کیفیت و ماندگار را بدون بازی های پرت و اضافه به مخاطب خود تحویل و ارائه نمود.
- نگاه های درست ، انباشته و مملو از منظور که نشانگر مفهوم ، انگیزه و جهان باطن درون ، بسته به کاراکتر و جلد های مختلفی که بر روی صحنه به درستی و مطمئن ایفا شد قابل ستایش بود که از نظر بنده گرانمایه ترین اصل در بحث تکنیک هر بازیگر حرفه ای می‌باشد ( که در این عصر و در این دوره متأسفانه معدود افراد و هنرمندانی به چنین جزئیات توجه ، ملاحظه و اعتنا میکنند. )
- نمایش بازیگر دارای فرم های بدنی متنوع اما به حد و اندازه و در دامنه ی مشخص مملو از :
ژست ها ( درشت ژست ها و خرده ژست های طراحی شده )
- در نظر گرفتن و کشف ژست های روانی
( توجه به ژست های روانی فرعی و اصلی )
که مطمئنا بر اساس آرکیتایپ و پیدا کردن کهن الگو و فضای شخصیتی کاراکتر طراحی شده بود و در بازیگر و کاراکتر انگیزه شایان و قابل ملاحظه ای ایجاد کرده بود.
- اکت های تماشایی بازیگر
پرتاب انرژی به وسیله ی اندام ها و انعطاف و کشش اعضای بدن که با توجه به مرکز خیالی در نظر گرفته شده ( توسط بازیگر ) به درستی هدایت میشد.
پرتو افکنی و همراهی بدن به سمت محیط ، از جمله شکستن دیوار چهارم و ارتباط و انتقال انرژی به سمت تماشاگر نیز از نکات قابل توجه و مورد تحسین در این نمایش بود.
- مبرهن است که تسلط بر چنین مونولوگی کهن و حفظ ریتم آن عملی است بس دشوار و پیچیده که نکیسا عقبایی به درستی از پس آن بر آمده است و 40 دقیقه زمان اجرا را با ریتمی صحیح و کاملاً با اعتماد به نفس ، بدون هیچ تپق و توقفی به سلامت به پایان میرساند.
- بیان رسا و شیوای بازیگر بدون استفاده از صدا سازی های منسوخ شده.
• تلفظ صحیح و ادای درست واژه ها
• تن و میزان صدا کاملاً به اندازه در فرمها و حالات مختلف بدنی
• طنین منقلب کننده و آکنده از انرژی در لحظه شکستن دیوار چهارم توسط بازیگر
- بازی در ضد نور که در ابتدای نمایش بخش مهمی از توانایی های بازیگر را برای مخاطب خود اثبات و به تصویر میکشید.

- بازی با نور
• زمانبندی و تفکیک درست بازیگر در گویش مونولوگ و اجرای حرکات بدنی با ظرافت بالا که نشان عرض اندام و داشتن آمادگی بالای بدنی بازیگر و هماهنگی عصب و عضله او بود.

طراحی دکور در عین سادگی دارای مفهوم و همراه با نماد بود.
° نماد گوی ماه و بازی بازیگر در شروع نمایش.( بازی در ضد نور )
° پارچه قرمز تداعی کننده فضایی همراه با تنش ؛
برانگیختن احساسات باطنی اعم از
ترس ، از دست دادن و حسرت ،
در عین حال کاراکتری دارای اراده و عزم
که درونیات بازیگر را با مخاطب خود همرنگ و همراه میکرد
و تماشاگر نیز می‌توانست همراه با کاراکتر بر روی صحنه ، مواردی از قبیل عشق ، قدرت ، هیجان ناشی از حفره و خلأ درونی کاراکتر را بهتر درک کند و با کاراکتر در طول نمایش همراه و همگام شود.
همه چیز به دارای قواعد ، چهارچوب و اصول منحصر به خود در درست ترین شکل ممکن در صحنه چیده شده بود و موسیقی کاملاً متناسب با متن انتخاب و هماهنگ شده بود و فید شدن موسیقی کاملاً سر ضرب و به موقع اتفاق می افتاد.

میتوان گفت « تعادل ، میزان و معیار مطلوب » مهمترین فاکتور این نمایش بود و این تیم توانست نمایشی مقبول از لحاظ فرم و محتوا را در « کارگاه نمایش » تئاتر شهر بر روی صحنه ببرد.


ارادت.
علی سلطانی🌱