رکسانا سیاحی فعال هنری

درون مایه اثر ارزشمند بود و دیدنش کار خالی از لطف نیست اما اشکالاتی وجود داشتند که در صورت رفع شدنشون کیفیت کار بسیار بالاتر میرفت. مانیتور بسیار کوچک بود و تصاویر در حال پخش هم فاصله ی زیادی تا دوربین داشتند و ردیف های بر روی ارتفاعات عملا هیچ چیزی از شخصیت ها نمیدیدند(جایگاه آذربادگان و خراسان)، در جایگاه ویژه هم مدام رفت و آمد تماشاگران دید رو مختل میکرد(بیستون و تیسفون) و اطراف سن هم گردن تماشاگران درد گرفته بود(جایگاه های بخارا،سمرقند،سیستان).
استفاده ی برابر از بازیگران فرم زن و مرد جای تقدیر داشت و فرم ها ساده و زیبا بودند اما ناهماهنگی گاه یه گاه بازیگران فرم توی ذوق میزد. نور پردازی ها هم دقیق و متناسب بود اما تصاویری که بر روی کاخ پخش میشد واقعا اضافی، نا زیبا، مصنوعی و آزار دهنده بودند.
نوازندگی آقای پورناظری خیره کننده بود اما در زمینه ی خوانندگی کار به کیفیت اجرا های قبل نبود.