فرهاد شنتیایی نویسنده، کارگردان و بازیگر

نمایش بی ادعا و فوق العاده ای بود ، متن و اجرا در یک سو حرکت میکردند ، همزمان با اتفاقات و احساسات روزمره و درام های جوانی و غیر جوانی در پس این نمایش ، دلتنگی ای مشاهده میشد ، دلتنگی آدم ها برای خودشان ! خود خودشان . از طرفی نکته وحشتناکی که در مورد زندگی گوشزد میکرد تبدیل انسان ها بود ! با زبان دیگر ، دوباره عاشق میشوند ، گویی وقتی به زبان دیگری حرف میزنند فرد دیگری هستند و به یار همزبان خود تعهدی ندارند چون عملا شخص دیگری هستند و ... . آنقدر کار بی ایراد اجرا شد که احساس میکنم هر آن چیز منفی ای که در ذهنم می آید ، بنی اسرایئلی است .
در نهایت اجرای عادی ای نیست ، همچین متن سنگینی و این چنین روان . موفق باشین . ۵ستاره .