کوارتت کاسته گروهی امروزین و فراسبکی

کوارتت کاسته به عنوان یکی از شاخص‌ترین گروه‌های حال حاضر موسیقی ایران، گروهی امروزین و فراسبکی است. ویژگی مهم کاسته استفاده از اِلمان‌های سبک‌های مختلف (موسیقی مینی‌مال، جَز، پراگرسیوراک و ...)  و درعین‌حال عبور از محدودیت‌های سبکی است. یک موسیقی آزاد مبتنی بر الگوهایی که قطعه به قطعه در تمرینِ مستمر اعضای گروه و اشتراک‌گذاری ذهنیت‌ها شکل می‌گیرد. برگ برنده‌ی این گروه به خدمت گرفتن لحظات نابی از موسیقی بومی ایرانی در دل یک ساختار مهندسی شده است. ساختاری که آن حرارت لازم شرقی را هم پس نمی‌زند.
«کاسته» پیش از آنکه نام این کوارتت باشد، عنوان آلبومِ «تریو احسان صدیق» بود که روزبه فدوی (درامز) و پرویز نوری (ساکسوفون) او را همراهی می‌کردند. بعد از رفتن پرویز نوری از این تریو  و آمدن مازیار یونسی (پیانو و آوا) و پیتر سیلمانی‌پور( ساکسوفون و کلارینت)، این تریو در سال 1392 تبدیل به کوارتت کاسته شد. کاسته پیش از این که آلبومی منتشر کند، اجراهای خود را از اروپا آغاز کرد و در یک تور اروپایی توانایی‌های خود را محک زد و در نهایت اولین اجرای زنده‌ی خود را در در خرداد ماه سال 1393 در تالار رودکی برگزار کرد. اجرایی به یاد ماندنی که آغازی مقتدرانه برای یک گروه تازه‌تاسیس بود. حدود یک سال بعد از اولین اجرا در ایران،  کاسته با اولین آلبومش (ایستگاه یک) در میان مخاطبان سخت‌پسند تبدیل به یکی از مهم‌ترین گروه‌های جریان موسیقی آلترنیتو یا جریان فرعی موسیقی ایران شد.
پیتر سلیمانی‌پور، هنرمند فقید پیش از به پایان رسیدن دومین آلبوم کاسته از این گروه جدا شد و سهیل پیغمری هنرمند خوش‌نام و بدون حاشیه که نوازنده‌ی خوش‌پنجه‌ی کلارینت است به گروه کاسته اضافه شد. در اردیبهشت ماه سال 1396 سهیل پیغمبری برای اولین بار با کاسته در فرهنگسرای نیاوران روی صحنه رفت. کاسته در این اجرا نشان داد که با اقتدار در حال پیشروی است.
 در اجرای پیشِ رو در تالار وحدت (اول دی‌ماه 1398) این کوارتت برای اولین بار قطعاتی را اجرا می‌کند  که در آینده‌ی نزدیک در قالب آلبوم سوم گروه منتشر خواهد شد. از شاخصه‌های مهم کاسته می‌توان به قدرت بالا در ملودی‌پردازی، ساخت دورهای ریتیمکِ (Grooves) جذاب، استفاده‌ی صاحب‌سبک از موتیف‌های موسیقی ایرانی و لحن ویژه‌ی آنها یاد کرد.

نویسنده: امیر بهاری