سلام
دیشب اجرا رو دیدم و لذت بردم..طراحی لباس، گریم، نورپردازی، حرکات ریتمیک، بازی بازیگران و... همه چی قابل قبول تا عالی بود و رضا یزدانی مثل همیشه تحسین برانگیز...
خیلی خیلی خسته نباشید میگم به تیم خانم عبدالرزاقی
فقط مثل همیشه بعنوان یک تماشاگر ساده و خیلی دور از عالم هنر میگم که بنظرم صحنه و دکور در عین جذابیت و سادگی نیاز به یک سری جزئیات داشت که حال و هوای هر زمان و مکان رو بهتر نشون بده
و...انتظار پایانی حماسی تر و تراژیک تر داشتم...نقطه ای که باید اجرا به اوج می‌رسید و در بهت و اندوه به پایان می رسید..
در کل خوش گذشت

موسیقی دلنواز، صداهای دلنشین، اجرای خوب و تمیز...لذت بخش بود
ولی نمایشی نبود که بعد خروج از سالن ذهنمو درگیر خودش کنه
خسته نباشید به کل گروه...

دیشب اجرارو دیدم...با عدم قطعیت یک تماشاگر ساده میگم که دکور، موسیقی، نورپردازی خوب بود، اجرای حرکات و زمزمه ها بطور مداوم قطعا سخت بوده و بازیگرا خیلی خوب از پسش براومده بودن، ولی میتونست خیلی پر محتواتر باشه..زمینه ش مهیا بود تا به کلی نکته و حرف و ... پرداخته بشه ولی کنه نمایشنامه ضعیف بود، میتونست کلی جرقه تو بستری که فراهم شده بود روشن کنه ولی نکرد..وسیع بود ولی عمیق نه...امیدوارم منظورمو رسونده باشم
خوش گذشت..ممنونم از کل تیم..خوشحالم که بعد از مدتها باعث شدن دوباره بیام تالار حافظ

امشب اجرا رو دیدم
راستش بخاطر نقدهایی که شده بود کمی دو دل شده بودم و چون به عنوان هدیه تولد یکی از دوستانم این اجرا رو انتخاب کرده بودم کمی هم نگران بودم که بهمون خوش نگذره..ولی بجز قسمت های ابتدایی که بیش از حد یکنواخت و روایی طور بود، باقی اجرا رو دوست داشتم، فراز و فرودش، طراحی صحنه، نور، موسیقی و بازی بازیگران قابل قبول بود
فقط چیزی که خیلی اذیتم کرد و خواستم مطرحش کنم این بود که وقتی میخواستم بلیت بخرم اکثرشون فروخته شده بودن و به سختی تونستم جای مناسبی پیدا کنم..و وقتی امشب اجرا شروع شد تعداد قابل توجهی از صندلی ها در ردیف های میانی و حتی جلویی خالی بودن..که یعنی این افراد نتونستن بیان، یا دیر اومدن و به بالکن و جایگاه ویژه هدایت شدن و یا به دلایلی این صندلی ها از فرایند رزرو و فروش حذف شدن!!!

اثر فاخری نبود..ولی شباهت زیادی به تئاتر آزاد هم نداشت
فقط می بایست یک نفس عمیق کشید، به پشتی صندلی تکیه داد، به شوخی ها خندید و اجازه داد که خوش بگذره و بگذره....
احتمالا چیزی که میخوام بگم خیلی خودخواهانه س..اما سال‌های پیش تئاتر مخاطبان خاص خودش رو داشت...الان همه طیف تماشاگری رو در سالن میبینم نه که بد باشه جای خوشحالی داره که افراد زیادی به تئاتر علاقمند شدن..ولی در مورد این اجرا خنده های زیاد و اغراق آمیز خسته کننده و گاهی آزاردهنده بود.. و این نکته جایی توجهمو جلب کرد که برای شوخیهای سطحی صدای خنده بسیار زیاد بود و برای نکاتی که نیاز به کمی تعقل داشت خیلی کمتر، که نشان دهنده میزان حواس جمعی افراد حاضر در سالن بود...
در کل برای من و همراهم که اولین تجربه ش بود شب نسبتا خوبی بود...

تازه چند دقیقه س که از سالن خارج شدم...
اولین باری که آقای آئیش رو روی صحنه نمایش دیدم با هفت شب با مهمان ناخوانده در نیویورک بود و چقدر درخشان بودن..بعد از اون در سقراط مجددا هنرنمایی عالی ایشون رو دیدم..و امشب بعد از ۱۰ سال با گالیله دوباره همون حس و حال رو تجربه کردم...اجرای خوبی بود تر و تمیز و دوست داشتنی..و همه عوامل قابل تحسین بودن
فقط نمیدونم من با گذر زمان کم حوصله شدم یا اجراها میتونن کوتاه و مفید تر باشن..
و یه نقد کوچیک به تماشاگرای نسل جدید دارم..که فکر میکنن در حین اجرا از هر بخشی که خوششون اومد میتونن راحت عکس و فیلم بگیرن و منتشر کنن...به امید فراگیری آداب تماشای یه اجرای زنده....

سلام
اول از همه با تمام وجود از خانم گلاب آدینه و تیم فوق حرفه ایشون بابت این اجرای زیبا تشکر میکنم
از طراحی لباس، موسیقی و... گرفته تا نکاتی که چه آشکارا چه در لفافه (: در طول اجرا بهشون اشاره شد خیلی خیلی راضی بودم
فقط کار یه کم زیادی اندرونی طور بود (شاید بهترین توصیفی که بتونم بکنم همین کلمه اندرونی باشه) که به شخصه زیاد مورد پسند من به عنوان یک تماشاگر ساده نیست و البته از حضور اقای نادر فلاح در اجرا بسیار قدردانم که تا حد قابل توجهی این حالت رو تعدیل کرده بودن و بخشهایی که ایشون بودن واقعا همه چی بی نظیر بود
بازم ممنون از کل گروه