سوژه ای جذاب و جدید،بازیهایی ظریف و بی نظیر_جز در یکی دومورد_برگ برنده ی این تاتر بود.آقای دشت آرای با انتخابی بجا و هنری شایسته،صحنه را مدیریت و کارگردانی میکردند.داستانی که هیچکس روایتش نمیکند و در عین حال روایتی رخ میدهد.بداهه همان بداهه است بدون هیچ اغراق و کم کاستی.خسته نباشید خدمت آقای دشت آرای و همراهان علی الخصوص آقای کیانیان،خانم ها پسیانی و کردا و آقایان علی شادمان،سهیل مستجابیان و کاظم سیاحی و خانم ون هولک که به زیبایی طنازی فارسی و روزمرگی ایرانی را درک کرده و باوجود بداهه،آنرا با هنری مثال زدنی روایت کرد.