امشب بیست و سه بهمن ماه
بعد از چندین ساعت بهت و حیرت تصمیم گرفتم درباره بک تو بلک بنویسم:
همین بس که در زندان ذهن و جسم خودمو تجسم کردم
این که من نتونستم حتی ده دقیقه هم به چیزی فکر نکنم
منم توو انفرادی ام و آزاد نیستم
برای همیشه بخشی از خودمو توو سالن نمایش و امشب جا گذاشتم و هزاران فکر هجوم آور رو با خودم بیرون اوردم.
من دلم نمی خواست از صندلیم دل بکنم...
سجاد افشاریان تو یه تنه منو از خودم می گیری و کمکم می کنی فکر کنم، کمکم می کنی واقعا فکر کنم.