با نمایشی در ژانر جنایی_معمایی اما جذاب با جزئیاتی عجیب و غریب روبه رو هستیم.
در ابتدای نمایش با آدم های رو به رو هستیم که به ظاهر و احتمالا عامل اصلی این قتل ها نیستند، ولی از جهاتی با وقوع این قتل ها ارتباط داشته، و کسی را می بینیم که شاید او در قسمت وحشتناک این جنایت بی گناه باشد.
(هاشم) با بازی درخشان
نقش پانته آ در نمایش تمام توهمات بیمارگونه اش تحت کنترل سفت وسخت او بوده و منجربه یک سری اتفاقات روشن و از نظر او منطقی می شد که در بطن خود رابطه ی علت و معلولی داشت.
تابلو تاثیر راستین و پر رمز و راز دارد، جاذبه و حالت تصویر مرا شگفت زده و بعد مبهوت و در انتهای نمایش حالتی عادی شده بود.
و اینکه نمایش توانسته فضایی ایجاد کند که تماشگر را تا انتها با خود همراه کند نتیجه کارگردانی خوب و بازی های قابل قبول بازیگران نمایش است.
در کل بسیار جذاب ودیدنی