دیالوگ محور. با وجود بازیهای خوب ، اگه نمایش رو از رادیو هم گوش بدید چیز زیادی از دست نمی دید. یک ساعت رو میشد کامل حذف کرد. کلا اثری نبود که درگیرتون کنه. صحنه پردازی مشکل داشت. نود درصد تمرکز روی سمت راست استیج بود که باعث میشد همه گردنها کج بمونه. قسمت های عاشقانه که اصلا قابل باور نبود. عوامل خسته نباشند اما تئاتر حرفه ای نبود.