واقعاً خوشحال ام که این نمایش را دیدم. در میانه‌ی نمایش داشتم فکر می کردم که ممکن است کار کلیشه شود ولی خوشبختانه فکرم اشتباه بود و کار به سمت بسیار خوبی پیش رفت. فرم نمایش خیلی خوب در خدمت اندیشه‌ی نهفته در آن بود و ضمن داشتن مایه‌هایی از طنز، نشان دهنده ی یک کار سخت و حساس بود. من فکر می‌کنم همه‌ی بازیگران خیلی خوب از پس کار برآمدند و انصافاً کار از حیث متن و اجرا در سطح بالایی قرار داشت. قطعاً خانواده نمادی بود از اجتماع‌های مدنی در سطح گسترده‌تر. اما من فکر می‌کنم کل کار را می‌توان در قالب گونه‌ای هرمنوتیک فهمید که بر فاصله‌ی همیشه و همواره‌ی ما، به عنوان موجوداتی واجد زبان، عمل و عاطفه، با واقعیت تأکید می‌کرد. من از دیدن این کار واقعاً لذت بردم و جداً بابت اجرای آن به آقای مساوات، بازیگران و دست اندرکاران آن تبریک می‌گویم.