کی هستی تو؟
کجای جانم کمین کرده‌ای تا سر بزنگاه مچم را بگیری؟
مثل نم رفته‌ای به خورد استخوانم
بیخود که خودم را بغل نمی‌کنم
مثل غم در خنده‌هام دلتنگی می‌کنی
بیخود که اشکم نمی‌ریزد
کجا بروم که نباشی؟
کجا بخوابم که خوابت را نبینم؟
کجای داستان تو را جا بگذارم که خواب بمانی؟
کجا فرار کنم که روبروی من سبز نشوی؟
کدام راه؟ کدام شهر؟ کدام آغوش؟
گل من!
شب‌ها
هرشب به جستجوی تو زدم به خیابان
کی از تو خبر داشت؟
کدام ستاره‌ی خاموش؟
عباس معروفی