جنگ... جنگ... جنگ...
و همه ی تلخی هایی که از خود به جای می گذارد...
تمام دردی که در خود حمل می کند...
نمایش خوبی بود، به دل می نشست، به فکر فرو می برد با غمی در دل...
به یاد گذشته های کشور خودم...
جنگ ملیت و جنسیت نمی شناسد. در همه ی دنیا دردناک است. ایران، آمریکا، افغانستان و عراق ...
بازی خانم پناهی ها من رو بیشتر از همه جلب کرد. از نظرم قدرتمندتر در صحنه حاضر شدند. انتخاب موسیقی نیز بسیار دلنشین بود...