نمایشی برای تمام فصول

با اینکه مدت هاست به خاطر انتخاب های اشتباه از تئاتر دیدن زده شده بودم اما اجرای دوباره نمایشی که باعث شد تئاتر بین بشم فرصت دوباره ای بود برای نشستن توی سالن تئاتر.
نویسنده مرده است حقیقتا نمایشی برای تمام فصول است. من در سه فصل پائیز، تابستان و بهار دیدمش و هر سه بار لذت بردم. این بار اما جنس لذت بردنم یه کم فرق داشت. نویسنده مرده است همزمان نمایش اشک ها، لبخندها، قهقه زدن ها و شوکه شدن هاست. اقتدار لادن مستوفی روی صحنه مثال زدنی است.چقدر این بازیگر ابهت داره روی صحنه. اما از همه مهمتر دیالوگی بود که آرش عباسی در جایی از کار می گفت. اونجا که میگه: شاید وقتی رفتم تو گوشی تلفنت رو برداری بهم زنگ بزنی و بگی تو با این بازی تا حالا کجا بودی؟ واقعا برای من هم سوال پیش اومد این بازیگر تا حالا کجا بوده؟ به نظرم آرش عباسی با بازیش عیله خودش قیام کرد و آرش عباسی کارگردان و نمایشنامه نویس رو به حاشیه برد تا مثل نمایشنامه اش ثابت کنه برای نشون دادن بازیش حاضره خود زنی کنه و از خیلی از داشته هاش بگذره. هیجان انگیز ترین بخش این نمایش اینه که شما نمی تونید هرگز بفهمید این کار یه نمایشه یا یه واقعیته که در دکور و زیر نور تئاتر داره اجرا میشه.
هرگز این حس خوب رو فراموش نمی کنم.