تو مرا آزردی
که خودم کوچ کنم از شهرت
تو خیالت راحت ؛
میروم از قلبت
میشوم دورترین خاطره در شبهایت.
تو به من میخندی و به خود میگویی
باز می آید و میسوزد از این عشق
ولی ؛برنمی گردم؛ نه
میروم آنجا؛که دلی بهر دلی تب دارد
عشق زیباست و حرمت دارد