شک یک مکتب فکری فلسفی و همچنین یک روش است که فرهنگ‌ها و روش‌های مختلف را دربرمی‌گیرد. بسیاری شک‌گرایان سیستم‌های معنایی زمان خود را به پرسش می‌گیرند، که غالباً موجب ابهام و شک می‌شود. این شک‌گرایی می‌تواند از ناباوری به راه حل‌های معاصر فلسفی باشد تا ندانم‌گرایی یا حتی رد واقعیت جهان خارج. شک‌گرایی فلسفی با شک‌گرایی متدولوژیکی تفاوت دارد. به این شکل که شک‌گرایی فلسفی روشی است که در آن امکان قطعیت دانستن انکار می‌شود. ولی در شک‌گرایی متدولوژیک روشی است که در آن تمام ادعاهای دانستن با هدف جدا کردن ادعاهای درست از نادرست موشکافی دقیق می‌شوند. وقتی شخصی را نمی شناسید و یا کاری را برای بار اول انجام می دهید ، اینکه شک کنید و یا حس بی اعتمادی داشته باشید کاملا عادی است. اما گاهی برخی از افراد نسبت به اشخاصی که شناخت کامل به آنها دارند نیز حس بی اعتمادی دارند.
شک می تواند بیماری باشد از ان بلاهای خانمان سوزی که فرد مبتلا را محکوم به زندگی در جهنمی دائمی می کند. شک از رذائلی است که دنیا و آخرت انسان را با هم به باد می دهد، فرد را گرفتار نوعی سیاهی و بدبختی طاقت فرسا می کند، روابط را ویران می سازد و خانواده ها را به باد می دهد. انسان شکاک در جامعه جایی ندارد و محکوم به تنهایی ... دیدن ادامه ›› ابدی است.
شک نوعی اختلال وسواسی است که گاه فرد را گرفتار رفتارهای غیرعادی و جنون آمیز می کند.
دکارت شک را مبتنی بر این می داند که انسان به طور شک دستوری و سیستماتیک در همه چیز شک کند و تنها چیزی که در ان شک نکند شک در شک کردن است. یعنی بالاخره یک «من» وجود دارد که شک می‌کند و در این من شکاک نمی‌توان شک کرد.