مهسا خانم عزیز با توجه به یکی بودن مضمونی سیزیف و زندگی در تیاتر تفاوت اجرایی صفر تا صد باهم دارن مثه همون تعبیر جالبی که آقا میثم کردن ، امیدوارم بازم بزودی اجرا برن تا خودتون بیننده ش باشید
دایه جان عزیز اون داستان لوبر حادثه ای بیش نبود برادر :))) یه باد موافق اومد 4 روز بردمون اون وری بعد باد اصلی اومد گوشمون رو گرفت برمون گردوند به آغوش وطن و تموم شد رفت :))) در ضمن کماکان معتقدم ما چیزی بنان تیاتر لاکچری نداریم و همه مون این حق رو داریم که سالی یکی دوتا کار چشم نواز هم ببینیم ، عاشقش باشی برمیاد :))

من سیزیف رو یک بار دیدم و زندگی در تئاتر رو پنج بار و باید بگم که با توجه به این که سیزیف خوب بود و بازی ها خوب بودن ولی من با اختلاف زیاد زندگی در تئاتر رو خیلی خیلی دوست داشتم و به نظرم همه چیز از موضوع و بازی ها و موسیقی و... همه بی نظیر بود و از نظرم میر سعید مولویان و ایمان صیاد برهانی رو فقط باید رو صحنه دید و از بازی خیلی خوبشون کیف کرد وزندگی کرد و هم چنین با موسیقی خوبش لذت برد.. به نظرم الان میتونیم با گوش کردن آهنگ هاصحنه های جان و رابرت رو تجسم کنیم