اگر روزی کارگردان یا تهیه کننده میشدم شاید در اعلان نمایشی که میخواستم مردم را دعوت به دیدنش کنم، مینوشتم؛ در صورت عدم رضایت از نمایش وجه پرداختی شما بازگردانده میشود.
من مثل برخی دوستان، در تیاتر کارشناس نیستم. صرفا یک بیننده عوام هستم که داستان می‌خوانم و گاهی نمایش هم میبینم.
ولپن را دیدم و از دیدنش راضی نیستم! هر چند جناب کوشکی را به عنوان یک حرفه ای شناخته ام اما این کار را در حد و اندازه یک حرفه ای نیافتم. شاید اجرای اول سالها پیش، خیلی به جان مخاطبان نشسته باشد و به همین دلیل هم دیدنش را به دیگران پیشنهاد داده اند. اما من دیدنش را پیشنهاد نمیکنم چون بازی ها خام, بیجان و بی حس و حال بنظر می آمد. دلیلش یا این بود که من از اجراهای آخر را دیده ام (پنجشنبه ۲۰ آذر) و عوامل خسته و نقش برایشان تکراری شده بود یا بازیگران همان بازیگران اجرای چند سال پیش نیستند و تازه کارند و هنوز به اندازه نقش آفریینآن اجرای اول نشده اند.
نمایشنامه هم بیجان بود. دلیلش شاید اجبار کارگردان به هماهنگ سازی نمایشنامه با ممیزی‌های اجباری قانونی و عرفی بوده و شاید متناسب نبودن متن با احوال مخاطب امروز: مخاطب سال ۱۳۹۸. این مناسب نبودن را در  شوخی های جنسی متداول یا حرکات مشابه نماد این شوخی ها میشد بهتر درک کرد. این شوخی ها دیگر برای مخاطبان تکراری شده!
.
زیاده اش، زیاده گوییست.
با عرض ارادت خدمت جناب کوشکی